چكيده: مقالة حاضر، تلاشي است جهت بررسي جايگاه عُرف در حقوق بينالملل و حقوق اسلام، به اين معنا كه ميتوان گفت عُرف و عادت، قديميترين پديدة حقوقي است و از زمانهاي بسيار كهن تا گذشتهاي كه چندان دور نيست، تنها مظهر و جلوگاه حقوق بوده است. نگارنده، براي بررسي تفصيلي در ابتدا به بحث عُرف در حقوق بينالملل رُم، آنگلوساكسون و كامن لا ميپردازد. در ادامه، عرف در قانون و حقوق اسلام را بحث كرده و نمونههايي از مصاديق عُرف در حقوق اسلام و نقش عرف در پيدايش نظام ديات د ...
چكيده: مقالة حاضر، تلاشي است جهت بررسي جايگاه عُرف در حقوق بينالملل و حقوق اسلام، به اين معنا كه ميتوان گفت عُرف و عادت، قديميترين پديدة حقوقي است و از زمانهاي بسيار كهن تا گذشتهاي كه چندان دور نيست، تنها مظهر و جلوگاه حقوق بوده است. نگارنده، براي بررسي تفصيلي در ابتدا به بحث عُرف در حقوق بينالملل رُم، آنگلوساكسون و كامن لا ميپردازد. در ادامه، عرف در قانون و حقوق اسلام را بحث كرده و نمونههايي از مصاديق عُرف در حقوق اسلام و نقش عرف در پيدايش نظام ديات د ...